In 2011 bestaat Minicamping De Visser 35 jaar. Om die reden staat het seizoen bol van activiteiten. Regelmatig neemt de kampeerboerin haar gasten op sleeptouw voor een educatieve activiteit of workshop. Dit keer nemen de gasten een kijkje in de Zeeuwse keuken. We gaan bolussen bakken.

Om 10.30 uur hebben alle geïnteresseerden zich verzameld. Op de fiets trotseren we de ‘eeuwige westenwind’, die op deze dag krachtiger is dan anders. Op weg naar kook- en cursusboerderij Krommenhoeke treffen we het; de wind helpt ons.

Samen aan de slag

In de omgebouwde boerenschuur, waar de paardenstal ruimte heeft gemaakt voor een ruime professionele keuken en de voormalige koeienstal tegenwoordig functioneert als eetruimte, heet eigenaresse Marieke ons van harte welkom. Na een korte introductie worden mijn gasten direct aan het werk gezet. Verdeeld in groepjes zoekt elk koppel een eigen werkruimte in de keuken waar de nodige materialen en het recept al klaar liggen. Ze gaan bolussen bakken.

Er is geen sprake van kant en klaar meel, waar een scheutje water aan toegevoegd kan worden. Nee, nee …. in kookboerderij Krommenhoeke wordt ecologisch gekookt en is alles vers en liefst uit de streek afkomstig. Dus mijn gasten moeten aan de slag met bloem, zout, gist en suiker om een geschikt bolusdeeg te vormen. Marieke legt de kneedtechniek kort uit en de bakkers-in-spe kunnen weer verder. De een houdt de beslagkom vast, terwijl de ander met een houten lepel de klontjes uit het deeg probeert te roeren. Het is hard werken op deze vakantiedag. Het zonder-klontjes-deeg gaat onder een vochtige doek in de oven om vervolgens een uurtje te rijzen.

Heerlijk en eerlijk Zeeuws

Tijdens deze pauze is er echter geen tijd voor een praatje op het windstille terras van de boerderij. Mijn gasten moeten verder in de keuken met het bereiden van een soep voor de lunch. En wel een pompoensoep. Ik zie sommige gezichten betrekken bij het horen van de soort soep. Maar kok Marieke onderwerpt haar leerlingen aan een smaaktest en krijgt toch alle neuzen de juiste kant op. Met tussendoor een trucje om een uitje klein te snijden en tips om de pompoenzaden te bewaren voor gebruik in het volgende seizoen, zijn de leerlingen serieus bezig met snijden van pompoen, afwegen van ingrediënten en uiteindelijk het op smaak brengen van de pompoensoep.

Uiteindelijk zit in 6 pannetjes een prima pompoensoep. Ik mag ze proeven! Elke soep heeft haar eigen smaak en structuur, behorende bij de smaak en de wens van elk koppel. Een dikke maaltijdsoep, een lichtere soep die goed vooraf kan gaan aan het diner, een soep waarin de gebruikte rozemarijn goed tot uiting komt en een pittige pompoensoep met kerriesmaak. Maar allemaal lekker en gemaakt naar volle tevredenheid van de koks.

Aandacht voor de bolussen

Ondanks de hevige wind, genieten we de lunch in de luwte op het terras van de kookboerderij. Maar niet voor lang, want het bolusdeeg roept. Het deeg is gestegen tot de rand van de kom en klaar voor gebruik. Nu gaat het feest beginnen:

na het nogmaals kneden van het deeg en verdelen in gelijke partjes worden bolletjes en daarna reepjes gevormd. Het reepje word gerold door een mengsel van bruine basterdsuiker, kaneel, zout en stroop. En tot slot in een mooi krul gevormd tot een kleine bolus. Als iedereen zijn/haar bolussen op de bakplaat heeft, gaan ze in de oven en dan is er wel even tijd voor een pauze.

In de geboden rustperiode neemt Marieke de deelnemers mee door de kruiden- en moestuin. Een korte uitleg met hier en daar ruiken en proeven. Marieke kookt met seizoensgebonden producten uit eigen tuin en overige producten uit de streek. Een mooi streven!

De bel rinkelt, de bolussen vragen weer om aandacht. Marieke is de groep te snel af en zorgt ervoor dat de geur van versgebakken bolussen ons terug roept naar de keuken. Daar liggen de gedraaide deegrolletjes af te koelen en te wachten op de makers. Ter afsluiting van de workshop drinken we een kop koffie met natuurlijk de zelfgebakken Zeeuwse bolus. Een nog niet geheel afgekoelde bolus die je in geen enkele winkel zo vers kunt kopen. Een heerlijk toetje en welverdiend slot van een educatieve middag vol inspanning en plezier.

De overige bolussen gaan mee in de fietstas om vol trots getoond te worden aan thuisgebleven partners. Veel van deze bolussen hebben de avond niet gehaald!