Leuke musea, kindvriendelijke restaurants, opmerkelijke fietsroutes in de omgeving…… ik wil ze allemaal weten. Alleen op die manier kan ik mijn gasten optimaal informeren tijdens het verblijf op minicamping De Visser.

Maar tijdens het seizoen bezoek ik niet vaak een museum. Daar gebruik ik de winter voor. Dit keer was Terra Maris aan de beurt. Het is onlangs uitgebreid met een landschapstuin en mottekasteel. Elk jaar heeft het een nieuwe tentoonstelling, maar of het ook daadwerkelijk zo interessant is als de folder zegt, dat ga ik met eigen ogen bekijken.

In gezelschap van twee kinderen gaan we op een wintermiddag op bezoek in Oostkapelle. Om het museum te bezoeken is het gemakkelijk parkeren op het parkeerterrein achter kasteel Westhove. In de zomerperiode is dit een betaald parkeerterrein. Na een korte wandeling door het bos en langs het kasteel komen we aan bij Terra Maris. Het museumcafe laten we even rechts liggen en we melden ons bij de kassa. We krijgen een tweetalige plattegrond mee en mogen naar binnen.

De kinderen kijken meteen hun ogen uit bij het aquarium. Met bijgaande vragen “hoe beweegt een zeester” en “hoe weet je welke platvis een tong is?” zijn ze even bezig. De antwoorden zijn binnen handbereik en in het aquarium zwemt het levende controlemateriaal. Na de zee krijgen we meer informatie over het land. Het verhaal over de strijd met het water door de jaren heen, hoe we land gewonnen hebben, maar ook weer verloren. De kinderen leren over hoog en laag land, over duinen en dijken. Met behulpvan een ouderwetse viewmaster in een nieuw jasje worden de kinderen geboeid om de diverse landschappen van elkaar te onderscheiden.

Bij zee en land hoort natuurijk het strand. De wisseltentoonstelling heeft ‘het strand’ als thema. Zand uit allerlei plaatsen, diverse soorten kwallen, veel verschillende schelpen en letterlijk een kijkje onder de huid van diverse dieren. Alles verstopt in uitnodigende kasten en vitrines.

Ondanks het weer nemen we ook een kijkje in de tuin, waar nu alle paadjes hetzelfde lijken. Maar in de zomer moet het hier een echte ontdekkingsreis zijn met een boomgaard, een akkerlandschap, een moestuin, een boerderijtuin, veel bruggetjes en schepnetjes en dan …. het mottekasteel. Een mottekasteel stond vroeger als verdedigingstoren op de vliedberg. Dat maakt indruk, want aan het einde van Boudewijnskerke ligt zo’n vliedberg. Een bordje wijst ons erop dat er bovenin een prachtig uitzicht is. Dus op naar boven. Langs de riddergordijnen, soldatentafel en speren bedenken de kinderen hun eigen verhaal. Volgens hen zou je de boeven zo heel gemakkelijk aan zien komen en kon de koning op tijd de ophaalbrug omhoog doen. Ze snappen het precies!

De kou dwingt ons terug naar binnen te gaan, waar we het museumbezoek eindigt in het museumcafe. Ik ben weer iets wijzer en kan nu met een gerust hart mijn gasten vertellen dat dit museum een aanrader is om te bezoeken met kleine kinderen. Het museum organiseert in de vakanties speciale kinderactiviteiten. Probeer het maar eens!