Een hele winter werk je er naar toe. Investeren, onderhouden en vernieuwen. Alles staat in het teken van de gast. Heel je bedrijf is gericht op een warm welkom en een ontspannen verblijf.

In de kleinschalige recreatie wordt de jaaromzet verdiend in zo’n 6 maanden, als tenminste het voor- en naseizoen een beetje meewerkt. Die verdiensten worden in de winter naast investeringen en onderhoud gebruikt voor levensonderhoud. Om die reden wordt er steeds weer uitgezien naar het nieuwe seizoen. Tot nu toe heb ik geen klachten. Een prima manier om als zelfstandige te voorzien in je eigen onderhoud.

Het dubbele aantal werkuren gedurende de openingsperiode wordt daarom voor lief genomen. Het is geen probleem om 24/7 klaar te staan voor je gasten, je gezin en je bedrijf. Het is tenslotte voor een goed doel!

Toen werd het stil……

Ter voorkoming van de versprediing van het Corona-virus besluit de Veiligheidsregio Zeeland om Zeeland voorlopig af te sluiten voor de toeristen die hier willen overnacht.
Als je bedrijf op slot zit, dringt het extra tot je door hoe zeer de werkzaamheden zijn verweven in je eigen bestaan. Hoe veel je met je gasten bezig bent. Hoe je voor ze zorgt en met ze kunt genieten.

De plotselinge omschakeling, van voorbereiden op een nieuw seizoen naar een gesloten camping en het afmelden van gasten, hakt er in. Er is even tijd voor nodig om dat te verwerken.
De eerste weken loop je doelloos rond en is het bedenken van een manier om dit netjes over te brengen dagvulling. Constant is er een serieuze afweging tussen coulance en rechtvaardigheid. De gastenlijst die ik in het verleden met gepaste zorgvuldigheid hebt opgebouwd, kan snel afbrokkelen als ik dit verkeerd aan pakt. “Heb coulance naar de gast”, wordt geadviseerd. “Maar hoe moet het dan met mij?”, vraag ik me soms hardop af. “Heeft de gast ook begrip voor mijn situatie?”.
Gelukkig werpt de gastvriendelijkheid uit het verleden nu zijn vruchten af. Men heeft begrip en komt ons tegemoet. Samen beperken we de schade voor beide kanten. Lieve berichten en de onverwacht gulle kant, bezorgen me kippenvel. Het fleurt de sombere dagen op. Ook dit zijn de dingen waar we het allemaal voor doen!

Langzaam vind ik een weg en een aanpak voor het annuleren, omboeken en zelfs voor de minder begripvolle reacties. Er komt weer ruimte in mijn hoofd en ik besluit om een deel van de dag te vullen met andere zaken dan Corona. Maar met wat dan?? Achterstallig onderhoud en vervelende klusjes geven tijd om daarover na te denken. Mijn huis glimt inmiddels en ik volg enkele bijeenkomsten online, waar ik anders nooit aan toe kom.

Positiviteit vinden

Via die online kontakten met mensen buiten mijn branche, gaat het borrelen. Er komt een idee en de invulling ervan volgt ook snel. Ik mis mijn gasten. Ik mis de tijd die ik met ze doorbreng. Ik mis de dingen die ik met of voor ze doe. Ik mis de energie die ik van ze krijg. En dat kaarsje moet blijven branden!!

Zowel de grote als kleine kampeerders geven me energie. Dat wil ik terugvinden in Corona-tijd. Positiviteit is nu ver te zoeken, maar kan ik het misschien zelf creeeren? Jawel, tenminste dat denk ik. Het projekt “Knutselen met de Kampeerboerin”, is het resultaat.

De ouders hebben in Corona-tijd de handen vol met (t)huiswerk voor iedereen. Naast hun eigen werk, hebben ze de zorg voor de online lessen van hun kinderen. Dat vergt ook enige aanpassing en ik kan me zo voorstellen dat het niet altijd vanzelf gaat.
Ik vergelijk het met een aantal regenachtige dagen in Zeeland waarbij een gezin met 3 kindjes moeten overleven in een te kleine voortent. De kindjes willen vanalles, maar papa en mama zijn eigenlijk ook toe aan een momentje voor zichzelf tijdens hun welverdiende vakantie. Op de camping komt op zulke momenten meestal kampeerboerin Joyce voorbij, die iets verzonnen heeft om de kinderen even af te leiden. Ze neemt de kids even uit de voortent, naar de recreatieruimte, zodat papa en mama kunnen genieten van simpele dingen als een heerlijk kopje koffie en de krant. Na een ochtendje knutselen is de bui vaak letterlijk en figuurlijk overgewaaid en kan het gezin samen verder om van de dag te genieten.
Dat genietmomentje ga ik creeeren!

Ik wil het creatieve huiswerk wel op me nemen. Dat uurtje vul ik graag in met de kinderen…. zet de koffie maar klaar!
Daar zijn veel ouders wel voor te porren. Op een door hen gekozen moment laten ze de knutselvideo aan de kindjes zien en de rust keert terug. Ineens zitten ze met kampeerboerin Joyce aan de tafel en maken ze iets met materialen die iedereen wel in huis heeft. Ik doe het voor en zij doen het na.

Binnen de kortste keren stromen mijn beeldschermen vol met foto’s van trotse ouders, die hun knutselende kroost met me willen delen. Allemaal kleine kampeerders die middels een schermpje “het huiswerk” voltooien. Ik zie mezelf, in camping-tenue, in beeld en geniet van de geconcentreerde gezichtjes van de kinderen. Ik krijg weer rillingen en ben blij verrast dat het idee zo goed aan slaat.

Het mooiste van het hele projekt is het controlemoment aan het einde van de week. In de berichtjes zit namelijk een knop waarmee je op afgesproken tijd je knutselwerk kan laten zien aan kampeerboerin Joyce. Echt ‘live’. Daar heb ik nog even mijn twijfels over, maar gezien de toegestuurde foto’s en filmpjes krijg ik gaande de week meer vertrouwen.
Op vrijdag trek ik mijn campingshirt weer aan, installeer me voor mijn scherm en wacht tot de afgesproken tijd daar is. En wat gebeurt er …………. binnen 3 minuten heb ik 24 kinderen op mijn beeldscherm met 39 paashazen. Allemaal zelf gemaakt en dol-enthousiast om ze aan mij te laten zien

De campingkids brengen licht in de donkere corona-tijd. En ik heb weer een doel, want volgende week willen ze een nieuwe opdracht.
Positiever kan ik de week niet afsluiten!

Wist je dat…

In Corona-tijd nog meer opdrachtjes zullen volgen in het projekt Knutselen met Kampeerboerin. Druk op de button hier onder en je ziet ze allemaal!