In het eerste weekend van oktober vindt sinds 2002 het marathonweekend plaats in Zoutelande. Zo ook in 2011 en kampeerboerin Joyce is van de partij.

De zwaarste en de mooiste marathon van Nederland ofwel Marathon Zeeland is in 9 jaar uitgegroeid tot een internationaal evenement. Wat begon als hardloopwedstrijd voor veelal atleten uit de omgeving is uitgegroeid tot een weekend-vullende happening met deelnemers uit zowel binnen- als buitenland.

Naast de hardloopwedstrijd is het evenement aangevuld met een ‘Ladiesrun’ op vrijdagavond, een wedstrijd over 5 of 10 kilometer, georganiseerd door dames voor dames. Op zaterdag staat een mountainbike-tour op het programma over het marathonparcours in tegengestelde richting. Als de fietsers in Burgh aangekomen zijn, worden de atleten weggeschoten om te rennen naar Zoutelande. En terwijl de goed getrainde dames en heren hardlopers zwoegen over duinen en het Zeeuwse strand, leggen atleetjes-in-de-dop een eigen parcours af over de boulevard van Zoutelande ofwel een heuse minimarathon. En of dat nog niet genoeg is voor het kleine dorpje Zoutelande: op zondag om 06.00 uur stappen fanatieke wandelaars de bus in om naar Burgh-Haamstede gebracht te worden en vanaf daar ook hetzelfde parcours af te leggen als de atleten, maar deze dag in wandeltempo. En in die laatste groep bevind ik me!

Het hardlopen laat ik graag aan mijn campinggasten over, die dat overigens met goed gevolg hebben gedaan. Ik houd het bij wandelen. Elk jaar weer slaat de twijfel toe als, na te weinig trainingsuren, de datum van de wandelmarathon dichterbij komt. Gelukkig bezorgen mijn camping en mijn gasten me in de voorafgaande periode voldoende beweging om fit aan de marathon te kunnen beginnen. Na een zomer op slippers en blote voeten gelopen te hebben, kunnen de voeten de oorzaak zijn van problemen onderweg. Ofwel blaren … mijn grootste angst.

Om 06.00 uur brengt de bus ook mij naar Burgh, waar de koffie klaar staat. Vanaf 08.00 uur worden de wandelaars in groepen los gelaten om de bossen van Westerschouwen in te duiken en via het strand uit te komen op de Stormvloedkering. Na de vele pijlers is er al zicht op het strand waar de deelnemers 5 kilometer moeten afleggen. Maar dit jaar lopen we er niet alleen. Door het stralende weer worden we vergezeld door vele toeristen met of zonder badkleding. Ter hoogte van Oostkapelle is er bouillon en trekt het parcours heel even door de bossen, die voor de gewenste verkoeling zorgen. Met Domburg in het zicht lopen we in de richting van de muziek en ontvangen een drankje. En daarna is het “op weg naar huis”. Op de voor mij zeer bekende route lijkt Zoutelande dichtbij, maar is toch nog heel ver weg. Gelukkig is de route vol van toeschouwers en kom ik steeds meer bekenden tegen. Leuk! Na de dijk van Westkapelle en de duinen volgen de laatste paalhoofden van het strand van Zoutelande en dan de boulevard op. Ik ben er… deze kilometer is te verwaarlozen. Door een haag van toeschouwers volgen de laatste meters en eenmaal de Langstraat in gedraaid, wordt de welverdiende medaille me om de hals gehangen. Zoon Gijs verwelkomt zijn moeder als eerste en helpt bij de laatste stappen. Nog 1 klein duintje op, de finish, en wandelmarathon 2011 is gelopen.

De organisatie heeft gezorgd voor een warme boerenhap met worst. Ik houd het bij de worst en zoek een plekje in de schaduw van de feesttent om bij te komen. Na 42 kilometer is het heerlijk om neer te ploffen in het gras.

Het was leuk. Warm maar zeer gezellig.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=470cctUqnak]

Met dank aan: Jan en Bram (medelopers), Johanna,  (bevoorrading), toeschouwers en supporters op het parcours. Claudia, Ina en Jack (die tijdens hun verblijf op onze camping een ochtend meeliepen in mijn voorbereidende kilometers) en natuurlijk de organisatie van dit geweldige evenement.