Door de handen van Ina Hoeneveld gemaakt. Door Ina achter gelaten in de Krimpenerwaard. Door Marith terug gevonden en verplaatst naar minicamping De Visser. Het verhaal van stoeltje 911:
’s Avonds is het minder rustig voor mij – ik moet aan het werk. Om mijn onderdak te verdienen, ga ik mee poetsen. Elke avond word het sanitair grondig gereinigd door boer en boerin. Even aanpoten, maar zoals zij zeggen: “dit is het enige wat de gast niet mee kan brengen als men komt kamperen, dus wij moeten ervoor zorgen dat dat er prima uit ziet.” Af en toe loopt er nog iemand langs en verbaast zich over het tijdstip waarop wij actief zijn, houdt een kort praatje en wenst ons een goede nachtrust toe. En dat is geen probleem…. na deze drukke vakantiedag slaap ik prima. Als ik goed luister hoor ik de golven aan de andere kant van de duinen, met die gedachten val ik in slaap om ’s ochtends door de vele vogeltjes gewekt te worden. De zon schijnt… tijd voor een prachtige nieuwe dag.
Deze nieuwe dag is voor enkele gasten het einde van hun vakantie. Tijdens de laatste vakantiedag is men druk met het inpakken van de spullen en het schoonmaken van caravan en voortent. Ondanks dat de zon al hoog aan de hemel staat en de temperatuur oploopt tijdens deze werkzaamheden, werken de mensen in een rustig tempo verder. Er zijn gasten die de zomerse middag gebruiken voor een laatste bezoek aan het strand. Nog even een schelpje zoeken voor thuis en gedag zeggen tegen de zee. Er zijn ook mensen die hun grote gezinstent helemaal inpakken en daarna vertrekken. Terug naar huis waar de alledaagse dingen weer opgepakt worden.
Kampeerboerin Joyce en haar gezin hebben geen vakantie als de camping geopend is. Toch zijn er momenten waarop ze een rustmomentje inbouwen. Vanmiddag bijvoorbeeld – dan mag ik mee naar “Kunst aan de Kust” ofwel een kunstroute tussen Zoutelande en Meliskerke. Tijdens deze kunstroute is er een zeer gevarieerd aanbod van kunst. Ik heb werk van een amateurschilder gezien, beelden, gedichten, glaskralen en andere sieraden. Je zult begrijpen dat ik, als produkt van een kunstenares, me helemaal thuis voelde tussen al deze kunstvormen. Op één van de expositielocaties staat er een consumptie klaar voor de bezoekers van de route. Een mooie gebaar en geschikt moment om even met de kunstenaars van gedachten te wisselen.
Na het uitstapje weer snel naar huis om het werk te hervatten. De volgende dag wordt voorbereid, schoon bedlinnen voor de nieuwe bewoners van de chalets klaarzetten en welkomstpakketjes voor de volgende gasten vullen. Ook voorbereidingen treffen voor het dorsen van de bloemen en uiteraard weer aan de poets. Daarna is er pas tijd voor een kop thee.
1 Reactie
Reactie toevoegen