In de meivakantie is het weer zover. Tijd voor de allereerste strandsafari van het seizoen in 2014. Een geliefde activiteit voor de kleine gasten op de camping, waarbij de volwassen deelnemers ook vaak iets wijzer worden

Op de duinen van Westkapelle worden we opgevangen door mevrouw Cobie. Mevrouw Cobie is nieuw voor ons en een enthousiast IVN-gids. Mevrouw Cobie legt uit dat we gaat strandjutten, het lijkt op jatten, maar dat doen we niet. We bekijken slechts de gevonden strandvondsten en brengen aan het einde alles terug naar de plaats waar het gevonden is.

Met een spekgladde afdaling naar het strand begint de safari. We tekenen een kring in het zand, die als verzamelplaats gaat dienen voor alle unieke strandvondsten. De kinderen gaan op zoek en komen al gauw terug met de eerste vondsten. Lege mosselschelpjes doen het goed, daar zijn er heel gemakkelijk genoeg van te vinden. Ook zeewier wordt aangeleverd met hier en daar een oorkwal. Elke vondst heeft zijn eigen verhaal. Korte uitleg gaat tussendoor, maar de spannende verhalen blijven bewaard tot in de kring.

Bloemetjes in het water verdienen meteen een uitleg. Zee-anemonen zijn het. En als je weet hoe ze eruit zien, blijken er ineens veel meer tussen de palenrijen op te duiken. De stoere jongens zoeken bij het grote paalhoofd en komen laaiend enthousiast terug met grote schilden van noordzeekrabben. Dat zorgt ervoor dat de hele groep onder het grote paalhoofd duikt. Waar het blijkt te wemelen van de sterren. Zeesterren! Dat is dan weer een leuke vondst voor de meisjes in de groep. Liefdevol worden de zeesterren in een emmertje met water vervoerd naar de kring

Na een 45 minuten zoeken is de kring prima gevuld. De kinderen verzamelen zich er omheen en luisteren naar mevrouw Cobie, die over elke vondst wel iets weet te vertellen. Er is echter 1 vondst, die nog niet behandel is. Een bruin glazig voorwerp met vreemde ‘nek’ ligt aan de voeten van Cas. Hij heeft deze vondst mee genomen. Het lijkt een beugelfles, die ooit gevuld was met bier. Maar nee, we blijken er allemaal flink naast te zitten. Volgens Cas is het de fles van Piet Piraat. De fles wordt gecontroleerd op inhoud en blijkt ook nog een moeilijk te lezen briefje te bevatten. Cas neemt zijn vondst mee naar de camping om daar het oude bieretiket met piratentaal om te zetten naar een duidelijke aanwijzing voor de plaats van de schat. 

Aan het einde van de safari laat de natuur zich van een mindere kant zien. De zeesterren, die netjes terug worden gelegd in de zee, worden nog geen 5 minuten laten heerlijk verorberd door de zeemeeuwen. Alles voor niets geweest, zo lijkt het. Maar schijn bedriegt. We worden verwend met een prachtig sluitstuk van de safari……… er zwemt een zeehondje langs, dat ons tot 3x toe begroet en uitzwaait als we het duin weer over gaan richting de camping.

Deze safari zit er op. Gelukkig hebben we de foto’s nog.

Er volgen dit seizoen nog 3 strandsafari’s. Voor de data kijkt u in onze agenda.