Ons Sofie-tje
In augustus 2014 hebben we haalden we haar uit Oosterhout naar minicamping De Visser. 
Samen met haar broer Sam zaten ze een weekje in de schuur om te wennen aan de nieuwe omgeving. Ze pasten in elk gaatje en hoekje. We hebben destijds wanhopig gezocht omdat er één van de twee onvindbaar was. die bleek in de kap van een ventilator gekropen te zijn.

Al snel vonden de twee een gaatje om buiten te kijken. Stiekem ontsnapten ze uit de veilige schuur en maakten kennis met de tuin, de kippen, de grote schuur, de straat. Alles bewoog en was interessant. Sindsdien kwamen ze alleen nog binnen voor een hapje eten en een slaapje op de tractorstoel.
 
Nieuwsgierig

Ze was nieuwsgierig, maar altijd op een afstand. Toch groeide ze uit tot een echte boerderijkat. Muizen waren zich het leven niet zeker als ze voorbij kwam, maar ook vogels en konijnen bracht ze tot aan de voordeur.

Na jaren van jagen op de akkers en weilanden in de omgeving, durfde ze uiteindelijk de laatste jaren zich ook op de camping te vertonen. Een beetje aftasten en nog altijd op afstand, maar ze nam er een kijkje……
Op de camping ging het er anders aan toe. Daar moest ze op haar hoede zijn voor kleine kampeerders, die haar de hele dag wilde aaien, vasthouden en optillen.
De aanwezige honden, die vormden misschien nog een gevaar. Maar op de camping zit elke hond aan de lijn en dat snapte ze vrij snel. Samen met haar broer Sam daagden ze de honden uit. Precies op een meter verder dan de hondenlijn reikte, bleven ze zitten totdat de hond ze in de gaten had. Haar kon niets gebeuren, de aangelijnde hond kon tenslotte niet in haar buurt komen.
Ook onderweg ging ze niet aan de kant voor de hond. Parmantig liep zij midden op de straat alsof ze duidelijk wilde maken “ik woon hier, dit is mijn terrein”. Mocht de hond iets dichterbij komen, dan zorgde haar bolle rug en haren overeind dat de hond met een bochtje om haar heen liep.

 

Na de schoonmaak iets lekkers

Als het sanitair werd gepoetst, wist ze hoe laat het was…… nog een uurtje en dan kon ze iets lekkers verwachten. Braaf volgde boer Adrie van toilet naar toilet, door de fietsenstalling en nog even langs de paarden totdat haar bordje gevuld werd.

Deze week hebben we haar gevonden. We denken dat ze heeft genoten van het leven op de boerderij en de liefkozingen van de kindjes op de camping….

Ons Sofietje 💗

Reactie toevoegen

Your email address will not be published. Required fields are marked *