Ik deel veel met mijn gasten, beschreef ik al eerder in het stukje “Vreugde en verdriet“. We hebben leuke herinneringen samen. Als een aankomende gast ons trakteert op een echt Limburgse vlaai, die de weg naar Zoutelande heeft doorstaan in een speciale koelbox vol koelelementen, dan genieten zowel de gast als ons gezin! Als verhalen de rondte gaan over nieuwe of juist de oudste, zojuist afgestudeerde, kleinkinderen of prille zwangerschappen. Als we na een regenachtige dag een borreltje delen in de recreatieruimte en de gasten genieten van elkaars aanwezigheid, ben ik ook tevreden. Als mijn gasten vol verwondering foto’s maken van onze mooie bloemenvelden, geniet de gast en de trotse bloemzaadboer nog meer!

Vorig jaar rond deze tijd was “minicamping De Visser in Beweging”. Elke morgen werd er onder leiding van ‘onze eigen Olga’ (Commandeur) een warming-up gegeven en werden vervolgens gezamenlijk de oefeningen uitgevoerd volgens het tv-programma “Nederland in Beweging”.

Vandaag staat minicamping De Visser stil.

We staan stil bij het overlijden van onze eigen Olga. Zij die in het voorjaar van 2011 enige dames rond zich wist te verzamelen en als een echte juf de boel warm maakte om elke morgen een kwartiertje te bewegen. Zij die haar hand niet omdraaide voor een Walcherse wandeling van vele kilometers of het eiland doorkruiste per fiets. Zij die in 2010 reuze geinteresseerd was in de uitgekomen eieren van de kiekendief en regelmatig heel voorzichtig het nest bewonderde en daar zichtbaar van genoot. Zij, die mij gerust stelde na de diagnose ‘dyslexie’ bij een van onze kinderen. Zij die altijd van de partij was op Toer-de-Boer in juni, waarbij ze oprecht geinteresseerd was in de plattelandsbedrijven die we aandeden. Zo sportief, zo sociaal, zo vriendelijk…….

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van mevrouw Kina Geertsema, een gezellige en gewaardeerde gast.