De uit de kluiten gewassen kustmarathon is in 13 jaar gegroeid tot een geheel Marathon Weekend. Ik doe mee……..

Als de organisatie Zoutelande aan gaat kleden met vlaggen en verwijsborden, gaat het kriebelen. We verwelkomen extra gasten, die als deelnemer aan één van de onderdelen mee doen. Dit jaar verwelkom ik hardlopers en wandelaars.

Op dag 1 van het Marathon Weekend start de dag met de laatste boodschappen voor het weekend. Extra aandacht voor bevoorrading van mijn eigen wandelaar (zoonlief) en dan snel terug naar huis om de camping in orde te maken. We verwachten veel nieuwe gasten, want het is niet alleen Marathon Weekend, maar ook de Duitse herfstvakantie gaat dit weekend van start. Rond het middaguur druppelen de eerste gasten binnen. Iedereen een plekje zoeken, vlondertje voor de deur, welkomstpakketje langs brengen en op naar de volgende.

De welkomstpakketjes van dit weekend bevatten uiteraard informatie over het Marathon Weekend, maar ook een extraatje voor de deelnemers. Om 16.30 uur draag ik het stokje over aan Adrie. Hij mag de laatkomers verwelkomen en ik ga me omkleden voor het allereerste evenement in het Marathon Weekend – de Ladiesrun. Op de fiets rijd ik naar Zoutelande, het is heerlijk. Prima weer voor alle vrouwelijke deelnemers; weinig wind en een heerlijk zonnetje aan de hemel. Het enige waar ze last van zouden kunnen hebben is het hoge water.

De parkeerplaatsen zijn gevuld, rondom de openbare toiletten kleurt het roze als ook in de Langstraat. Als ik aankom gaan de dames net beginnen aan de warming-up. En voor degene die denken dat ik net te laat ben….. welnee, ik doe niet mee. Ik heb me de afgelopen 3 jaar steeds weer ingeschreven om 10 km. hard te lopen, maar om uiteenlopende redenen is dat steeds mislukt. Dus geen aanmelding in 2015 voor mij. Vanavond ben ik supporter en ik heb een favoriet!

Het startschot klinkt en de stroom van roze shirtjes en staartjes vertrekt richting de flat. Ik verhuis mee naar de boulevard, waar de dames langs terug komen en hun weg vervolgen over de weg naar Westkapelle. Eerst de dames van de 5 kilometer en 15 minuten later de dames van de 10 kilometer. Voordat de laatste daarvan voorbij is, komt de eerste dame op de 5 kilometer alweer binnen over de bovenzijde van de dijk. Wat een spektakel in Zoutelande…….

Maar ik wacht op mijn favoriet. Een collega, die sinds kort weer is gaan hardlopen en dit bijzonder goed doet. Na een heuse start-to-run opleiding van enkele trainingen is zij niet meer te stoppen. Ze heeft haar afstanden opgevoerd en doet zelfs af en toe aan een loopje of wedstrijd mee. En ook dat met veel succes. Ze verschijnt tegenwoordig regelmatig in de krant, omdat ze op het podium terecht is gekomen. Vorig jaar werd ze verrassend derde op de 10 kilometer in de LadiesRun. Ik hoop dat ze die plaats kan evenaren.
En dat kan ze….. Na 40 minuten komt de nummer 1 in beeld en Carolien volgt, op een derde plaats. Ze heeft het gered. Super! Met respect volg ik de prijsuitreiking en probeer haar op te zoeken voor een felicitatie. Dat is mislukt. Want Carolien heeft het druk. Ze is niet zo begaan met een afterparty, want heeft zoals ik ook een gezin en een bedrijf aan huis. Toch heeft ze het ondanks het drukke seizoen voor elkaar gekregen om voldoende te trainen om deze prestatie neer te zetten. Knap toch!?