Nederland krijgt een Nationaal Kennis- en Herinneringscentrum Watersnood 1953 en dat staat in Zeeland. De status is verleend aan het Watersnoodmuseum vanwege het belang van het museum als plaats van herinnering aan de ramp van 1953.

Het museum speelt een waardevolle rol in voorlichting over waterveiligheid en verzamelt wereldwijd kennis over overstromingen. Het museum heeft sinds de start in 2001 de verbinding gelegd tussen herinneren, leren en vooruitkijken. Het verhaal van de ramp is een kostbare les geweest voor de manier waarop we nu omgaan met de risico’s van grote overstromingen in Nederland en elders in de wereld. Het museum houdt de herinnering aan de ramp, die in Zuid-Holland, West-Brabant en Zeeland ruim 1800 mensen het leven kostte, in leven. Gezien de bezoekersaantallen is er behoefte aan. Het museum vertelt onze kinderen wat onze (groot)ouders destijds hebben meegemaakt.

[one_half][/one_half][one_half_last][/one_half_last]

Ieder zijn eigen ‘ramp’
Dit bracht mij terug naar “mijn ramp”, die bijna 40 jaar geleden plaats vond. Toevallig kwam die onlangs ter sprake en vervulde onze familie de taak van een museum. Door een fotoalbum werden we herinnerd aan het vreselijke auto-ongeluk wat plaats vond op een bergpas in Zwitserland. Vooral mijn ouders hebben geleerd van dit voorval, maar wisten vooruit te blijven kijken. En zo informeerden zij onlangs hun oudste kleinkind over hun ramp en de gevolgen.
In tegenstelling tot de ramp van 1953 heeft in ons gezin wel iedereen het overleefd, maar het herinneren, leren en vooruitzien is een gemeenschappelijke deler in beide verhalen.

Een bezoek is de moeite waard
Terug naar het watersnoodmuseum; Mocht u in het volgende seizoen verblijven op minicamping De Visser, dan is een uitstapje naar het museum zeker een aanrader. Het verhaal begint al met de reis erheen, al zal de stromvloedkering op de terugweg zeker meer indruk maken!!