Midden op het groene gras van minicamping De Visser staat een prachtige notenboom. Een walnoot, om precies te zijn.
Hij beschermt de kinderen die in de zon op het speelschip spelen.

De boom is tijdens het kampeerseizoen meerdere malen onderwerp van gesprek. Hij zorgt voor informatie en educatie.

Trosjes in het voorjaar

In het voorjaar hangt de boom vol gele trosjes van 10 cm. lang. Die trosjes worden ook wel “katjes” genoemd. De katjes bevatten meeldraden. De meeldraaden bevatten stuifmeelkorrels, die nodig zijn om de vrouwelijke bloemen te bevruchten. Die bloemen bevinden zich in dezelfde boom. Een walnotenboom is dus eenhuizig, ofwel met mannelijke en vrouwelijke vruchten aan dezelfde boom.

De katjes zijn zeer verleidelijk voor de kinderen in het voorjaar. Tijdens de meivakantie is het ooit voorgekomen dat de kinderen de katjes verzamelden. Ze klommen zo hoog mogelijk op het schip om de takken leeg te plukken. Daar waar ze de katjes niet konden bereiken, kregen ze hulp van opa. Hij tilde de kinderen één voor één op om ook de bovenste takken kaal te plukken.
Trots lieten de kinderen de oogst aan kampeerboerin Joyce zien. Je snapt nu misschien waarom zij hier niet zo gelukkig op reageert……..

Tennisballen in de zomer

Tussen de meivakantie en de zomervakantie vormt de boom grasgroene ballen. In die maanden wordt de walnoot gevormd. Als in juli de noot groot genoeg geworden is, wordt binnen in de tennisbal gewerkt om de noot lekkerder te maken.

De tennisballen aan de notenboom zijn net zo onweerstaanbaar voor de kinderen in de zomervakantie, als de katjes in de meivakantie. Ook hier hebben we al bijzondere tafereeltjes meegemaakt. Daar waar de opa in de meivakantie de kinderen optilde, zien we in deze periode hulp van de papa’s. Eén van hen kwam op het idee om voor het plukken van de tennisballen een passend voorwerp te gebruiken. Met een tennisracket had hij net een beetje meer lengte en kon daar komen, waar een ander niet bij kon. Alles om de verzameling van de kinderen compleet te maken.

Kampeerboerin Joyce hoopt altijd dat ze dit soort taferelen tijdig kan afbreken. En de laatste jaren gaat dat goed. Mede door de komst van “de politie van de notenboom”.
Elke week, meestal voorafgaand aan het kippenvoeren, vertelt kampeerboerin Joyce beide verhalen tegen de kinderen. Na een korte uitleg snappen ze heel goed dat de walnotenboom zijn uiterste best doet om heerlijke noten te leveren, maar dat er een gevaar op de loer ligt. Er zijn namelijk soms kinderen, papa’s of opa’s die dat verhinderen. En dat is erg jammer.
Op dat moment wordt een vrijwilliger aangewezen om “politie van de notenboom” te worden. Die kleine kampeerder gaat de hele week opletten of er niemand kinderen optilt of met tennisrackets tekeer gaat in en om de notenboom. En die kleine kampeerder mag daar ook echt iets van zeggen!

En je zult het niet geloven: het werkt!

Noten in de herfst

Als de aangewezen politieagenten hun werk goed hebben gedaan, krijgen de noten de ruimte om te groeien. Als het bijna herfstvakantie is, is de noot gereed. Dan verandert de tennisbal van kleur. Het harde gladde balletje verandert tot een rimpelige vrucht. Dat is het moment waarop de noot los laat van de bolster. Als de buitenkant dan open splijt en de Zeeuwse wind waait over de camping, dan kunnen we de walnoten op het grasveld terugvinden.

Dat is het moment waarop we wél de noten aan mogen raken.
Aan het schip hangt dan een verzameltas, waarin de verzamelaars de gevallen walnoten kunnen opbergen. Daar waaien ze nog even droog en zijn daarna in kleine porties te koop in het “winkeltje”.

Zo zie je maar: de walnotenboom is hier niet alleen de producent van heerlijke noten, maar zorgt ook voor de nodige educatieve momentjes in de loop van het seizoen. Hij vertelt verhaaltjes, die de kinderen nooit meer zullen vergeten. Helemaal als je “politie van de notenboom” bent geweest op vakantie. Dat verhaal zal nog vaak herhaald worden!